Van het gas

Afscheid.

Na ongeveer 60 jaar samen moeten we afscheid nemen.
Je kwam in mijn leven toen ik ongeveer 8 jaar was. Je gaf vreugde en straalde warmte uit.
Je was makkelijk in de omgang maar je was en bent ook brandgevaarlijk.
Je was wel moeilijk te grijpen of in een potje te stoppen.
Je gebruikte altijd dezelfde typische parfum.
En ook al was je in mijn leven, je was er nooit voor mij alleen.
Je was Multi inzetbaar, van heel zacht tot heel hard.
Je bent soms zichtbaar, maar vaker verstopt achter metaal
Je hebt een pittig temperament, je hebt een vastberaden vriend nodig
Als we genoeg van je hadden draaide we aan wat knoppen en was je stil
Maar nu, na ongeveer 60 jaar, afscheid nemen doet zeer.
Door je vrijgevigheid afgelopen jaren ben je aan het eind van je latijn. Wij hebben zeer slecht voor je gezorgd en jouw huis, onder de grond, zwaar verwaarloosd.
Het afscheid komt nu heel snel. Je wilde eerder al met pensioen, minder geven, het werd steeds moeilijker om je vrienden te geven wat ze wilden. Je werd ziekelijk en het begon met een rillinkje , nu is het schudden. Nu kan je rusten want we hebben je vervangen met je broertje uit het buitenland (en dat broertje is heel duur). En wat er later voor jou in de plaats komt, ik weet het niet. Ik sluit me aan bij een tekst van Cornelis Vreeswijk “ maar misschien wordt het morgen beter, maar het wordt nog toch nooit goed”.
Ik weet wel dat ik je nooit zal vergeten wat je in die 60 jaar voor mij en Nederland heeft betekend. Over 30 jaar besta je waarschijnlijk nog alleen in de geschiedenisboeken of nog erger in de “cloud”
DANK GAS, dank dat je Nederland BV ruim 60 jaar hebt voorzien van energie vanuit Groningen, Dank namens iedereen. Dank dat je bent afgevallen door GAS te geven aan ons. Sorry dat wij je geen deken kunnen geven tegen kou, je blijft maar beven.
Tenslotte GAS geniet van je oude dag met je bijstandsuitkering want helaas jouw pensioenpotje is door de Nederland BV, helaas vergeten te vullen.

Gerrit van Ree
Onafhankelijk Delft