ONAFHANKELIJK DELFT, dè lokale politieke partij van Delft sinds 2006, wij zijn er ook voor dieren!!!
Dit verdrietige bericht kregen wij gisteren weer.
De dierenambulance waar wij nu mee in zee zijn gegaan komt blijkbaar niet voor een bijna verdronken duifje.
Wij vinden dit niet ok.
Ik heb begrepen dat de gemeente Delft voor 400 ritten betaalt maar dat de ambulance hier al overheen zit en het jaar is nog niet ten einde.
Wij gaan hier vragen over stellen en komen zo nodig met een motie.
Het kan niet zo zijn dat gewonde dieren in onze stad geen hulp krijgen omdat het budget op is.
Wij gaan hier keihard voor aan de bel trekken.
Onafhankelijk Delft heeft niet alleen een hart voor alle mensen maar ook voor alle dieren in nood of voor hun welzijn.
Wordt vervolgd!
Onafhankelijk Delft
Fractievoorzitter
Jolanda Gaal
Goeiemorgen Jolanda, eergisteren weer veel stress met het redden van een babyduifje. Ik vertel het hele verhaal: Op de Geerweg, die nu opgebroken is, zat woensdag eind van de middag een piepklein houtduifje; omdat de ouders er vlakbij waren liet ik hem zitten. De ouders vlogen naar een dak van de Molenstraat en hadden zo zicht op het duifje. De gracht zat tussen hen in. Na een half uur had ik er toch een naar gevoel over en ben ik erheen gegaan. Geen klein duifje meer te zien, ik liep de Geerweg af en zag hem drijven, vleugels wijd en het kopje lag op zijn rug. Hij leek dood. Snel naar huis gerend om een schepnet te halen en weer terug, hij was nog verder weg gedreven. Ik kon er niet bij, toen weer om het huizenblok gerend en bij een huis aan de Molenstraat gevraagd of ik bij hun achter op het plaatsje mocht. Ik kon er toen bij en heb het duifje er uitgevist. De bewoner zei: “Jammer, hij is dood” en haalde een plastic zak om hem in te doen zodat ik hem kon weggooien.
Ik hield hem tussen mijn handen omdat zijn kop op zijn rug lag en hij dus geen water had binnen gekregen, misschien was hij alleen bewusteloos…. en plotseling bewoog zijn snaveltje, die ging een beetje open. De man haalde toen snel een krant om hem in te pakken. Duifje was net een klomp ijs zo koud. Ben snel naar huis gegaan en heb het duifje onder mijn trui gestopt tegen mijn lichaam aan. Zo ben ik een half uur blijven zitten. Het snaveltje ging steeds vaker open. Ondertussen de Dierenambulance gebeld, maar die kwam niet. Ik moest hem met een kruik in een doos doen en kijken of hij de volgende ochtend nog leefde. Ik heb hem tegen mijn lichaam aangehouden en ondertussen mijn man een elektrisch verwarmde voetenzak laten opzoeken. Die heb ik met dekentje in een doos gedaan en het duifje er in gelegd, bovenop die voetenzak en dekentje er overheen. Duifje was volkomen slap, zijn pootje leken verlamd. Hij lag op zijn zij. Ik dacht dat hij dood ging. ’s nacht nog 2 x bij hem geweest ter controle en om 5 uur ben ik opgestaan en heb in de doos gekeken. Hij zat op zijn pootjes en keek me aan. Ik heb de dierenambulance NIET gebeld, maar meteen naar de De Wulp gegaan en daar ben ik hem persoonlijk gaan afleveren.
Dit voorjaar hebben ze ook een hele dag met een jong eendje rondgereden die ik met warme kruik aan ze had meegegeven, beestje was levendig, buiten vroor het. Ze hebben hem ’s avonds om half 7 pas bij de Wulp afgeleverd, hij was ijskoud en het water in de kruik ook. Hij leefde niet meer. Als Delft een Vogelopvang had gehad had ik het eendje meteen daarheen gebracht. Zo’n vogelrijke stad als Delft geen Vogelopvang en maar 1 ambulance is belachelijk. Delft heeft, behalve de normale vogels, zoveel watervogels