Onafhankelijk Delft: Mirjam Breedijk

Wij hebben in Delft een aantal problemen waaronder… een heleboel studenten, ofwel
‘kennisvluchtelingen’ en dit is de groep waar ik het even over wil hebben. Over dit onderwerp
rijzen enorm veel vragen en ergernissen en daarom ben ik een poos geleden op pad gegaan
om eens te kijken hoe dit leeft onder de mensen. Uit persoonlijk onderzoek blijkt wel dat
studenten veel overlast veroorzaken bij de Delftenaren.
Dat we studenten nodig hebben is een feit, want kennis moet worden overgedragen en dit
gaat al van oudsher zo. Neem bijvoorbeeld de kennis in de techniek, maar ook voor de
wetenschap enz. Dit hebben we zeker nodig voor de toekomst en verbeteringen via
onderzoek waardoor de wereld voorbereid is voor de volgende generaties.
Wat alleen minder wordt bij vele studenten is de mentaliteit, respect en de normen en waarden
en dat is jammer en teleurstellend waardoor er dus ook frustraties bij de mensen (kan)
ontstaan. Daarom plaats ik hieronder een aantal ergernissen, waarvan ik hoop dat de
studenten dit probleem van vele Delftenaren serieus nemen en er iets mee gaan doen. Let
wel, dit is uiteraard om de studenten duidelijk te maken dat er iets veranderd moet gaan
worden en waardoor de studenten en Delftenaren gewoon weer met elkaar door één deur
kunnen zodat de samenleving er weer iets gezelliger op wordt, want elkaar met de nek aan
blijven kijken is ook geen optie. Tenslotte zijn we ervoor om in oplossingen te denken en niet
in problemen te blijven hangen.
Het eerste wat opvalt in Delft zijn de fietsen. Waar je ook loopt, of het nu in de wijken is of in
de binnenstad, overal staan of liggen fietsen. Loop je op een avond door de Peperstraat dan
ben je als voetganger verplicht om op straat te gaan lopen. Kriskras staan en liggen de
fietsen. Het liefst gaan ze nog met fiets en al naar binnen om maar zo min mogelijk te
hoeven lopen. Waarschijnlijk komen ze dan uit de kroeg, want de één heeft nog meer drank
op dan de ander en uiteraard hoort na een avondje drank ook een vette hap. Deze wordt
dan vaak voor de deur van de betreffende zaak genuttigd waarbij er natuurlijk ook het
nodige op trottoir en straat terechtkomt, maar dat is voor de schoonmaak van de volgende
ochtend. Als je dan netjes vraagt of je er langs mag, dan zijn de scheldkanonnades niet van
de lucht alsof de hele straat gereserveerd is voor de studenten. Hierdoor krijg je al een
beetje de kriebels om als oudere door de Peperstraat te lopen. De mentaliteit is ver te
zoeken en respect of beleefdheid staat waarschijnlijk niet in het woordenboek. Ondanks dat
ik ongeveer 20 minuten in de straat ben geweest, heb ik geen handhaver of
surveillancewagen gezien. Dit zou wel op zijn plaats zijn, omdat dit toch wel een aantal
keren per week zich herhaalt. Stomdronken stappen zij dan weer op hun fiets om huiswaarts
te keren en dit alles in de vroege uurtjes, waarbij ik mezelf dan afvraag of deze studenten
maar een werkweek van 4 dagen hebben, want hoogstwaarschijnlijk liggen zij om 8.00 uur
nog hun roes uit te slapen….
Dan gaan we eens een avondje kijken in de Breestraat om te zien hoe het er daar aan toe
gaat. Wat schertst mijn verbazing? Een en al overlast en lallende studenten! De bewoners
aldaar ondervinden hier veel hinder van. De rij bij de coffeeshop is niet te overzien en ook
hier liggen en staan de fietsen op het trottoir en op elkaar gegooid. Ook in deze straat kun je
alleen maar op straat lopen en er is geen handhaver te zien.
Dan aangekomen op de Phoenixstraat zijn de geluiden al van ver te horen, want ook daar is
het feest! Bij Lorre wel te verstaan…De drank is niet aan te slepen(daar hebben zij
waarschijnlijk wél geld voor) en als het te druk wordt op het trottoir dan gaan ze gewoon op
straat verder..!?! Enorme geluidsoverlast waarvan IK wel kan begrijpen dat omwonenden
hier ontzettend last van hebben, want dààr gaat de wekker waarschijnlijk om 6.00 of 7.00
uur af om naar het werk te gaan. Ook hierbij geldt dat als je er iets van zegt of vraagt of het
iets rustiger kan dat zij je dan uit gaan staan lachen of uitschelden waardoor je eigenlijk niets
meer dùrft te zeggen of te vragen of het iets minder kan. En ook hier geen handhaving te
zien.
Vervolgens ga ik eens polshoogte nemen op en nabij de Beestenmarkt alwaar ik eerst over
een aantal fietsen struikel en de studenten rondom mij heen zonder gêne tegen fietsen aan
staan te plassen, omdat zij het niet langer kunnen ophouden. Het afval van eetgerei wordt
hier wederom weer op de grond gegooid en dat komt waarschijnlijk omdat de daarvoor
bestemde afvalbakken te ver uit de buurt afstaan(wat niet waar is) Maarrrr, ook hier zijn de
nacht troepen van de gemeente weer goed voor!
Dan heb ik het nog niet eens gehad over de overlast die veroorzaakt wordt als er thuis
feestjes worden gegeven in de wijken waar ook de “gewone” mens probeert aan zijn of haar
nachtrust te komen, omdat deze mensen de volgende ochtend weer fris en fruitig èn op tijd
naar het werk moeten.
Kortom; Dit zijn nog maar een aantal voorbeelden en verhalen van omwonenden en
passanten die problemen ondervinden van de overlast van de studenten en waarbij ik de
proef op de som heb genomen om dit met eigen ogen en oren te constateren.
Bij mij rijzen er dan, na het zien en horen van deze problemen, een aantal vragen en wel;
* Waar is de handhaving en/of surveillancedienst om hier tegenop te treden?
Er kan naar mijn mening meer naar omgekeken worden.
* Waarom moeten omwonenden en passanten genoegen nemen met uitlachen en
scheldkanonnades?
Het zou op zijn minst respectvol zijn om ook rekening te houden met omwonenden en
passanten en gewoon eens luisteren naar de ergernissen.
* Waarom kan het vuil of afval niet gewoon in de daarvoor bestemde afvalbakken
gedeponeerd worden?
Ik neem toch aan dat zij dit niet van huis uit hebben meegekregen?
* Waarom niet de fietsen op de daarvoor bestemde plek zetten of een klein stukje lopen?
Haal de fietsen van de stoep en houdt rekening met ouderen, minder validen en andere
passanten. Denk hierbij niet alleen aan jezelf en het gemak. Houdt rekening met elkaar en
luister naar elkaar.
Eén advies in deze wil ik de studenten graag meegeven: Behandel je medemens zoals je
zelf behandeld zou willen worden.
Hierbij hoop ik dan ook dat het voor beide partijen tot een goede oplossing kan komen door
te praten met elkaar. We staan tenslotte SAMEN STERK
Mirjam Breedijk