Wandelen voor piep, jong en stok, maar gezond voor alle leeftijden!
Maandag ging de tocht naar huize Stefanna, nee niet met flyers of stevig campagne materiaal.
We gingen gewoon op pad met een leuke groep personen van de lijst van Onafhankelijk Delft en mensen uit Stefanna.
Lekker wandelen naar de Hoven en op onze kosten, aan de verse appeltaart met slag en koffie of warme chocomelk.
Maar voor het zover was, gingen we eerst helpen om iedereen de jas en sjaal aan te trekken, dat was nog even passen en meten. Hup de lift in en naar buiten. Gelukkig scheen de zon, maar de wind was behoorlijk fris! Dit was geen probleem, want de leiding had aan lekkere warme dekentjes gedacht. Zo zat iedereen er heerlijk warmpjes bij.
Onderweg kwamen we tal van voorjaarsbloemen in bloei tegen. Het was enorm leuk om het enthousiasme te zien en te horen. De lente komt eraan hoor, werd er geroepen..
De meneer die ik in de rolstoel had, ging zelfs luid zingen; we gaan nog niet naar huis 🙂
In de Hoven aangekomen, schoven we de stoelen een beetje uiteen en lieten ons alles heerlijk smaken… De tijd vloog om en de verhalen waren zo kostelijk, we bulderden van het lachen.
Wij hadden er totaal niet bij stil gestaan dat een tripje als dit, enorm veel georganiseer is voor de leiding!
Mensen met pilletjes, drankjes en prikjes. Ja suikerziekte moet op tijd geprikt worden.Op de terugweg, werd het iets frisser, daarom zetten we de pas er goed in.
“Mijn” meneer zong; we zijn er bijna…. en hij vond de sneeuwklokjes zo prachtig.Aangekomen in Stefanna, werden wij uitgenodigd voor de warme maaltijd.De dames en heer spraken honderd uit en aan een tafel zaten twee negentig jarigen, een 82 jarige en een 88 jarige.Zij vonden het allemaal geweldig.
Natuurlijk zijn wij niet begonnen over de sluiting van Stefanna, de mensen moeten er al genoeg onder lijden.
Een mevrouw vroeg aan mij:,, Weet u waar ik nu straks naartoe moet?”Ik deed net of ik het niet hoorde, de tranen sprongen in m’n ogen!Wat een hufterige beslissingen worden er genomen!
Jolanda Gaal
